Współpraca z UR i Innymi Ośrodkami

Współpraca naukowa, badawcza i dydaktyczna z Uniwersytetem Rzeszowskim

Jest realizowana poprzez:

1. prowadzenie wspólnych badań naukowych
2. realizowanie projektów dydaktycznych w dziedzinie wzajemnych zainteresowań
3. wymiana doświadczeń w zakresie kształcenia i programów kształcenia
4. wymiana nauczycieli akademickich i pracowników naukowych
5. kształcenie studentów
6. wspólne uczestnictwo w krajowych i międzynarodowych projektach naukowych
7. wspólne organizowanie sympozjów, seminariów i konferencji naukowych
8. wymiana informacji naukowych, publikacji, materiałów dydaktycznych
9. rozwój innych form współpracy ustalonych przez obie Strony

Projekt finansowany ze  środków budżetu państwa przez Agencję Badań Medycznych

W badaniu uczestniczy 8 Ośrodków neonatologicznych w Polsce, w tym Klinika Noworodków z Pododdziałem Intensywnej Terapii Noworodka w Klinicznym Szpitalu Wojewódzkim Nr 2 im. Św. Jadwigi Królowej w Rzeszowie.

Nr Projektu: 2019/ABM/01/00058-00 

Nazwa Projektu: Ocena częstości występowania przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków w grupie noworodków urodzonych pomiędzy 32 a 42 tygodniem ciąży leczonych salbutamolem

Okres realizacji projektu: od 16.11.2021 do 30.10.2024 r.

Wysokość dofinansowania/całkowity koszt Projektu:  14 814 484 zł 

Cel badania: Ocena częstości występowania przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodków w grupie noworodków urodzonych pomiędzy 32 a 42 tygodniem ciąży leczonych salbutamolem.

Planowana liczba uczestników badania: łącznie 608 noworodków urodzonych pomiędzy 32+0/7 tyg. ciąży a 41+6/7 tyg. ciąży z zaburzeniami oddychania po urodzeniu. 

Badanie będzie oceniać wpływ leku salbutamol na częstość występowania PPHN, definiowanego jako niepowodzenie leczenia noworodków z TTN.

PPHN występuje u ok. 0,46 – 6,8 na 1000 noworodków urodzonych w terminie lub blisko terminu porodu. Pomimo zaawansowanych metod leczenia ryzyko zgonu w przebiegu PPHN nadal wynosi ok. 4 – 33%.

Oczekiwane efekty zdrowotne badania: Zmniejszenie ryzyka wystąpienia PPHN a w konsekwencji:

• zmniejszenie ryzyka ciężkiej niewydolności oddechowo-krążeniowej wymagającej stosowania intensywnej terapii, w tym iNO i ECMO
• zmniejszenie ryzyka zgonu
• zmniejszenie ryzyka odległych następstw PPHN, takich jak np. mózgowe porażenie dziecięce.