Centrala Telefoniczna Szpitala tel. 17 86 64 000 NIP: 813-15-02-114 REGON: 690697529 Fundusze UE Fundusze UE
Facebook
eRejestracja

Programy Lekowe

Leczenie stwardnienia rozsianego - POSIADAMY WOLNE TERMINY !
(B.29) ICD-10: G 35

Program realizowany jest w Poradni Neurologicznej (Stwardnienia Rozsianego)

Telefon call17 8664417

Lekarze Poradni Neurologicznej (Stwardnienia Rozsianego):

  1. dr n. med. Iwona Rościszewska–Żukowska
  2. lek. Adam Perenc
  3. lek. Beata Lech
  4. lek. Małgorzata Popiel
  1. Kryteria kwalifikacji:

    Do leczenia interferonem beta, octanem glatirameru, fumaranem dimetylu, peginterferonem beta-1a albo teryflunomidem kwalifikowani są pacjenci spełniający łącznie kryteria wymienione w punktach: 1,2,3,4 i 5 albo pacjenci spełniający kryterium 6.

    1. Rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego oparte na aktualnych kryteriach diagnostycznych McDonalda łącznie z badaniami rezonansem magnetycznym, przed i po podaniu kontrastu;
    2. W przypadku rozpoznania postaci rzutowej stwardnienia rozsianego, wystąpienie minimum 1 rzutu klinicznego albo co najmniej 1 nowe ognisko GD+ w okresie 12 miesięcy przed kwalifikacją;
    3. Stan neurologiczny w skali EDSS od 0 do 4,5 włącznie;
    4. Brak ograniczenia wiekowego w przypadku terapii interferonem beta albo octanem glatirameru oraz wiek powyżej 12 roku życia w przypadku terapii fumaranem dimetylu albo peginterferonem beta-1a albo teryflunomidem;
      • pacjentów poniżej 18 roku życia kwalifikuje się do leczenia wyłącznie w ośrodkach zapewniających leczenie pod opieką zespołów lekarskich składających się z neurologów lub neurologów dziecięcych posiadających doświadczenie w leczeniu SM oraz pod warunkiem przekazania opiekunom chorych/chorym kwalifikowanym do terapii pisemnej informacji na temat aktualnego stanu wiedzy na temat bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku w tej grupie wiekowe j oraz po uzyskaniu pisemnej, świadomej zgody na jego zastosowanie;
    5. Brak przeciwskazań do leczenia wskazanych w Charakterystykach Produktów Leczniczych;
      • stosowanie antykoncepcji, leczenie w okresie ciąży i karmienia piersią zgodne z aktualnymi Charakterystykami Produktów Leczniczych. Stosowanie leczenia w ciąży jest możliwe po przekazaniu pacjentce pisemnej informacji dotyczącej aktualnego stanu wiedzy na temat bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku u kobiet w ciąży oraz po uzyskaniu pisemnej, świadomej zgody na stosowanie leku;
    6. Do programu włącza się, bez konieczności ponownej kwalifikacji, w celu zapewnienia kontynuacji terapii:
      1. pacjentki wyłączone z programu w związku z ciążą, które w momencie wyłączenia spełniały pozostałe kryteria przedłużenia leczenia;
      2. pacjentów uprzednio leczonych interferonem beta, peginterferonem beta- 1a, octanem glatirameru, fumaranem dimetylu lub teryflunomidem w ramach innego sposobu finansowania terapii, o ile na dzień rozpoczęcia terapii spełnili stosowne kryteria kwalifikacji oraz jednocześnie nie spełniali kryteriów uniemożliwiających włączenie do programu;
      3. pacjentów uprzednio leczonych przez okres min. 12 miesięcy lekiem modyfikującym przebieg choroby w ramach innego sposobu finansowania terapii, o ile na dzień rozpoczęcia terapii spełnili stosowne kryteria kwalifikacji (nie jest wymagane wystąpienie minimum 1 rzutu klinicznego albo co najmniej 1 nowe ognisko GD+ w okresie ostatnich 12 miesięcy ) oraz jednocześnie nie spełniali kryteriów uniemożliwiających włączenie do programu.
  1. Określenie czasu leczenia w programie

Po 12 miesiącach trwania leczenia dokonuje się oceny skuteczności leczenia. Za brak skuteczności wymagający zmiany leczenia przyjmuje się wystąpienie obu poniższych sytuacji (pkt 1 oraz pkt 2).

  1. Liczba i ciężkość rzutów:
    1. 2 lub więcej rzutów umiarkowanych, lub
    2. 1 ciężki rzut po pierwszych 6 miesiącach;
  2. Zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego, gdy stwierdza się jedno z poniższych:
    1. więcej niż jedna nowa zmiana Gd (+),
    2. więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2.

 

  1.  Kryteria wyłączenia z programu
    1. Przejście w postać wtórnie postępującą - pogorszenie w skali EDSS o 1 pkt w ciągu 12 miesięcy nie związane z aktywnością rzutową;
    2. Stan kliniczny chorego oceniany w trakcie badania kontrolnego w skali EDSS powyżej 5,0 (w trakcie remisji);
    3. Pojawienie się przeciwwskazań do leczenia wymienionych w Charakterystykach Produktów Leczniczych.

Leczenie stwardnienia rozsianego po niepowodzeniu terapii lekami pierwszego rzutu lub szybko rozwijającej się ciężkiej postaci stwardnienia rozsianego lub pierwotnie postępującej postaci stwardnienia rozsianego - POSIADAMY WOLNE TERMINY !
(B.46) ICD-10: G 35

Program realizowany jest w Poradni Neurologicznej (Stwardnienia Rozsianego)

Telefon call17 8664417

Lekarze Poradni Neurologicznej (Stwardnienia Rozsianego):

  1. dr n. med. Iwona Rościszewska–Żukowska
  2. lek. Adam Perenc
  3. lek. Beata Lech
  4. lek. Małgorzata Popiel

 

  1. Kryteria kwalifikacji

Do leczenia fingolimodem lub natalizumabem kwalifikowani są pacjenci spełniający łącznie kryteria wymienione w punktach: 1,2,3,4,7 albo 1,2,3,5,7.

Do leczenia alemtuzumabem kwalifikowani są pacjenci, wcześnie j nieleczeni alemtuzumabem, spełniający łącznie kryteria wymienione w punktach: 1,2,3,4,7,9 albo 1,2,3,5,7,9.

Do leczenia okrelizumabem kwalifikowani są pacjenci spełniający łącznie kryteria wymienione w punktach: 1,2,3,4,7 albo 1,2,6,7.

Do leczenia kladrybiną w tabletkach kwalifikowani są pacjenci spełniający łącznie kryteria wymienione w punktach 1,2,3,4,7,8 albo 1,2,3,5,7,8.

        1. Wiek od 12 roku życia (natalizumab lub fingolimod) albo wiek od 18 roku życia (alemtuzumab, lub okrelizumab, lub kladrybina w tabletkach);
        2. Brak przeciwwskazań do rozpoczęcia leczenia wskazanych w Charakterystyce Produktu Leczniczego;
        3. Rozpoznanie postaci rzutowo-remisyjnej stwardnienia rozsianego (RRMS) oparte na aktualnych kryteriach diagnostycznych McDonalda łącznie z badaniami rezonansem magnetycznym, przed i po podaniu kontrastu;
        4. Pacjenci, u których stwierdza się brak odpowiedzi na pełny, cykl leczenia interferonem beta lub peginterferonem beta-1a, lub octanem glatirameru, lub fumaranem dimetylu, lub teryflunomidem definiowany jako spełnienie obu poniższych warunków (pkt a oraz pkt b):
          1. liczba i ciężkość rzutów:
            • 2 lub więcej rzutów umiarkowanych wymagających leczenia sterydami w czasie minimu rocznego cyklu leczenia, lub
            • 1 ciężki rzut po 6 miesiącach leczenia;
          2. zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego wykonanym po każdych 12 miesiącach, gdy stwierdza się jedno z poniższych:
            • więcej niż jedna nowa zmiana Gd (+),
            • więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2;
        5. Szybko rozwijająca się, ciężka postać choroby rozpoznawana kiedy zostaną spełnione oba poniższe parametry (pkt. a oraz pkt b):
  2. co najmniej dwa rzuty wymagające leczenia sterydami powodujące niesprawność (w czasie rzutu wzrost EDSS o minimum 2 pkt);
  3. zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego:
  • więcej niż jedna nowa zmiana GD (+) lub
  • więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2 (w sumie nie mniej niż 9 zmian);
        1. Rozpoznanie postaci pierwotnie postępującej stwardnienia rozsianego oparte na aktualnych kryteriach diagnostycznych McDonalda oraz spełnienie wszystkich poniższych warunkó w (pkt a, pkt b oraz pkt c):
          1. wynik w skali EDSS od 3 do 6,5;
          2. czas trwania od pierwszych objawów postaci pierwotnie postępującej stwardnienia rozsianego:
  • mniej niż 10 lat u pacjentów z wynikiem EDSS w chwili kwalifikacji ≤ 5,0 lub
  • mniej niż 15 lat u pacjentów z wynikiem EDSS w chwili kwalifikacji >5,0;
          1. potwierdzona aktywność zapalna w MRI (w stosunku do poprzedniego wykonanego badania MRI.):
  • przynajmniej 1 ognisko wzmacniające się po Gd lub
  • przynajmniej 1 nowe lub powiększające ognisko T2;
        1. Stosowanie antykoncepcji w przypadku kobiet w wieku rozrodczym w oparciu o Charakterystykę Produktu Leczniczego stosowanego leku;
        2. Liczba limfocytów musi być prawidłowa przed rozpoczęciem stosowania kladrybiny w tabletkach w pierwszym roku terapii oraz wynosić co najmniej 800 komórek/mm³ przed rozpoczęciem stosowania kladrybiny w tabletkach w drugim roku terapii. W razie potrzeby można opóźnić cykl leczenia w roku 2. o okres do 6 miesięcy, aby umożliwić odnowę limfocytów. Jeśli taka odnowa trwa dłużej niż 6 miesięcy , pacjent nie powinien już otrzymywać kladrybiny w tabletkach.
        3. Brak przeciwwskazań do leczenia takich jak: ciężkie aktywne zakażenia (aż do całkowitego ich ustąpienia), zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV), niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, przebyte rozwarstwienie tętnicy szyjnej i/lub kręgowej, przebyty udar mózgu, przebyta dławic a piersiowa lub zawał mięśnia sercowego, koagulopatia, leczenie przeciwpłytkowe lub leczenie przeciwzakrzepowe , współistniejące choroby autoimmunologiczne inne niż stwardnienie rozsiane.

Ponadto do programu kwalifikuje się:

        1. Pacjentki wyłączone z programu w związku z ciążą, które w momencie wyłączenia spełniały pozostałe kryteria leczenia w programie oraz które na moment ponownego włączania do programu nie spełniają przeciwskazań do leczenia oraz kryteriów wyłączenia i spełniają pozostałe kryteria przedłużenia leczenia;
        2. Pacjentów uprzednio leczonych natalizumabem, lub fingolimodem, lub alemtuzumabem, lub okrelizumabem, lub kladrybiną w tabletkach w ramach innego sposobu finansowania terapii, w celu zapewnienia kontynuacji terapii, o ile na dzień rozpoczęcia terapii spełnili stosowne kryteria kwalifikacji oraz nie spełniają przeciwskazań do leczenia oraz kryterió w wyłączenia i spełniają pozostałe kryteria przedłużenia leczenia.
  2. Określenie czasu leczenia w programie

Ocenę skuteczności leczenia przeprowadza się po każdych pełnych 12 miesiącach terapii. U chorych odpowiadających na leczenie po ocenie skuteczności, terapię fingolimodem lub natalizumabem, lub okrelizumabem można przedłużać o kolejne 12 miesięcy. Łączny czas leczenia pacjenta, lekami modyfikującymi przebieg choroby, zależy od decyzji lekarza. Z uwagi na podwyższone ryzyko PML specjalista neurolog i pacjent powinni ponownie po 2 latach terapii indywidualnie rozważy ć korzyści i ryzyko leczenia natalizumabem. Maksymalny czas leczenia alemtuzumabem w ramach programu obejmuje podanie 2 początkowych kursów leczenia z dodatkowymi dwoma kursami leczenia, w razie potrzeby. Leczenie kladrybiną w tabletkach prowadzone jest w dwóch cyklach, podawanych na początku dwóch kolejnych lat: każdy kwalifikujący się pacjent otrzymuje dwa cykle leczenia kladrybiną w tabletkach -pierwszy cykl w pierwszym roku i drugi cykl w drugim roku leczenia. Każdy cykl składa się z 2 tygodni leczenia, jednego na początku pierwszego miesiąca i jednego na początku drugiego miesiąca danego roku leczenia. Każdy cykl leczenia trwa 4 lub 5 dni, podczas których pacjent otrzymuje 10 mg lub 20 mg (jedną lub dwie tabletki) w pojedynczej dawce dobowej, w zależności od masy ciała - zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego. Po zakończeniu 2 cykli leczenia nie jest wymagane dalsze leczenie kladrybiną w tabletkach w roku 3. i 4. W razie potrzeby można opóźnić cykl leczenia w roku 2. o okres do 6 miesięcy, aby umożliwić odnowę limfocytów. Jeśli taka odnowa trwa dłużej niż 6 miesięcy, pacjent nie powinien już otrzymywać kladrybiny w tabletkach. Czas obserwacji powinien wynosić 48 miesięcy po ostatnim podaniu leku z kontrolą co 6 miesięcy. Ocena skuteczności leczenia kladrybiną w tabletkach powinna być przeprowadzona po podaniu pełnej dawki leku, po dwóch cyklach leczenia. W przypadku, gdy stan pacjenta po podaniu pierwszego cyklu pogorszy się w stosunku do stanu sprzed podania leku, lekarz może rozważyć zmianę leczenia zgodnie z punktem 2 kryteriów zamiany leków w programie. Za brak skuteczności leczenia fingolimodem lub natalizumabem, lub alemtuzumabem, lub okrelizumabem (w przypadku postaci rzutoworemisyjnej), lub kladrybiną w tabletkach uzasadniający zmianę leczenia lub przerwanie leczenia, przyjmuje się wystąpienie 2 z 3 poniższych kryteriów:

  1. Liczba i ciężkość rzutów:
  1. 2 lub więcej rzutów umiarkowanych wymagających leczenia sterydami, lub
  2. 1 ciężki rzut wymagający leczenia sterydami po 6 miesiącach leczenia;
  1. Progresja choroby mimo leczenia, co oznacza utrzymujące się przez co najmniej 3 miesiące pogorszenie się stanu neurologicznego o co najmniej:
          1. 2 pkt EDSS, gdy EDSS do 3,5,
          2. 1 pkt EDSS, gdy EDSS od 4,0;
  2. Zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego wykonanym po każdych 12 miesiącach, gdy stwierdza się jedno z poniższych:
          1. więcej niż jedna nowa zmiana Gd (+),
          2. więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2.

Za brak skuteczności leczenia okrelizumabem (w przypadku postaci pierwotnie postępującej) przyjmuje się wystąpienie jednego z poniższych:

  1. Wystąpienie nieskuteczności leczenia definiowanej jako pogorszenie w skali EDSS o co najmniej2 pkt w ciągu 12 miesięcy lub
  2. EDSS powyżej 8.
  1. Kryteria wyłączenia z programu

Kryterium wyłączenia z programu leczenia fingolimodem lub natalizumabem, lub alemtuzumabem, lub okrelizumabem, lub kladrybiną w tabletkach jest spełnienie co najmniej jednego z niże j wymienionych kryteriów.

  1. Przejście w postać wtórnie postępującą;
  2. Rezygnacja pacjenta lub nieprzestrzeganie zasad leczenia;
  3. Pojawienie się przeciwwskazań do leczenia wymienionych w Charakterystykach Produktów Leczniczych;
  4. W przypadku podejrzenia postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML) postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi określonego produktu leczniczego opisanymi w Charakterystyce Produktu Leczniczego oraz:
          1. w przypadku podejrzenia PML należy wstrzymać podawanie leku do czasu jego wykluczenia,
          2. w przypadku potwierdzenia PML należy trwale odstawić lek.

Leczenie niskorosłych dzieci z ciężkim pierwotnym niedoborem IGF-1
(B.20) ICD-10: E34.3

Program realizowany jest w II Klinice Pediatrii, Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej oraz w Poradni Endokrynologicznej dla Dzieci.
Świadczeniobiorców do programu kwalifikuje, według standardów diagnozowania pacjentów z ciężkim pierwotnym niedoborem insulinopodobnego czynnika wzrostu-1, Zespół Koordynacyjny ds. Stosowania Hormonu Wzrostu powoływany przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia.

  1. Kryteria kwalifikacji:
    1. skrajna niskorosłość, tj. wysokość ciała poniżej -3 SD w odniesieniu do płci i wieku, na siatkach centylowych dla populacji dzieci polskich
    2. stężenie IGF-1 poniżej -2,5 SDS w odniesieniu do płci i wieku
    3. prawidłowe stężenie GH (w teście krótkiego nocnego wyrzutu tego hormonu - co najmniej 5 pomiarów stężeń hormonu wzrostu, w uzasadnionych przypadkach poszerzone o wykonanie dwóch testów stymulacji sekrecji tego hormonu)
    4. wykluczenie innych, aniżeli ciężki pierwotny niedobór IGF-1, przyczyn niskorosłości (niedokrwistość, choroby wątroby, niedoczynność tarczycy, zaburzenia wchłaniania i trawienia jelitowego, obciążenia dotyczące przebiegu ciąży i porodu, itp.)
    5. rozpoznanie ciężkiego pierwotnego niedoboru IGF-1 potwierdzone testem generacji somatomedyn
    6. w przypadkach wątpliwych badania molekularne w kierunku rozpoznania mutacji w obrębie receptora hormonu wzrostu, mutacji genu kodującego syntezę IGF-1 lub promotora tego genu
  2. Określenie czasu leczenia w programie
    Leczenie trwa do czasu podjęcia przez Zespół Koordynacyjny ds. Stosowania Hormonu Wzrostu lub lekarza prowadzącego decyzji o wyłączeniu świadczeniobiorcy z programu, zgodnie z kryteriami wyłączenia.
  3. Kryteria wyłączenia z programu lub czasowego zaprzestania terapii preparatem rhIGF-1:
    1. nawracające, zagrażające życiu stany hipoglikemii
    2. złuszczenia głowy kości udowej
    3. pseudo-tumor cerebri
    4. ujawnienia lub wznowy choroby rozrostowej
    5. brak zgody pacjenta na kontynuację leczenia
    6. niezadowalający efekt leczenia, tj. przyrost wysokości ciała pacjenta leczonego za pomocą rhIGF-1 < 3 cm/rok
    7. osiągnięcie wieku kostnego:
      1. powyżej 14 lat przez dziewczynkę
      2. powyżej 16 lat przez chłopca

Leczenie niskorosłych dzieci z somatotropinową niedoczynnością przysadki
(B.19) ICD-10: E 23

Program realizowany jest w II Klinice Pediatrii, Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej oraz w Poradni Endokrynologicznej dla Dzieci
Do programu kwalifikuje Zespół Koordynacyjny ds. Stosowania Hormonu Wzrostu powoływany przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. W przypadku stanów zagrożenia życia w następstwie trudnych do opanowania, nawracających stanów hipoglikemii u noworodków lub niemowląt, świadczeniobiorca kwalifikowany jest do terapii niezwłocznie po jego zgłoszeniu.

  1. Kryteria kwalifikacji:
    1. niskorosłość, tj. wysokość ciała poniżej 3 centyla dla płci i wieku, na siatkach centylowych dla populacji dzieci polskich
    2. upośledzone tempo wzrastania, poniżej -1 SD w odniesieniu do tempa wzrastania populacji dzieci polskich (wymagany jest co najmniej 6-miesięczny okres obserwacji w ośrodku uprawnionym do terapii hormonem wzrostu), z określeniem przewidywanego wzrostu ostatecznego, metodą Baley-Pineau
    3. opóźniony wiek kostny, oceniany metodą Greulich'a-Pyle
    4. wykluczenie innych, aniżeli SNP, przyczyn niskorosłości (niedokrwistość, niedoczynność tarczycy, zaburzenia wchłaniania i trawienia jelitowego, obciążenia dotyczące przebiegu ciąży i porodu, itp.)
    5. niski wyrzut hormonu wzrostu (poniżej 10 ng/ml) w 2. godzinnym teście nocnego wyrzutu tego hormonu (co najmniej 5 pomiarów stężeń hormonu wzrostu - test przesiewowy)
    6. obniżony wyrzut hormonu wzrostu (poniżej 10 ng/ml) w dwóch, niezależnych testach stymulacji sekrecji tego hormonu (z uwagi na ryzyko powikłań testy te można wykonywać jedynie u dzieci powyżej 2 roku życia)
    7. nawracające stany hipoglikemii w okresie noworodkowym lub niemowlęcym, szczególnie u dzieci z wadami linii pośrodkowej twarzoczaszki
    8. nieprawidłowości okolicy podwzgórzowo-przysadkowej (TK z kontrastem, MRI)
  2. Określenie czasu leczenia w programie
    Leczenie trwa do czasu podjęcia przez Zespół Koordynacyjny ds. Stosowania Hormonu Wzrostu lub lekarza prowadzącego decyzji o wyłączeniu świadczeniobiorcy z programu, zgodnie z kryteriami wyłączenia.
  3. Kryteria wyłączenia z programu:
    1. złuszczenia głowy kości udowej
    2. pseudo-tumor cerebri
    3. cukrzyca
    4. ujawnienia lub wznowy choroby rozrostowej
    5. brak zgody pacjenta na kontynuację leczenia
    6. niezadowalający efekt leczenia, tj. przyrost wysokości ciała świadczeniobiorcy leczonego hormonem wzrostu poniżej 3 cm/rok (nie dotyczy dziewcząt z dojrzałością szkieletu powyżej 14 lat i chłopców z dojrzałością szkieletu powyżej 16 lat)
    7. osiągnięcie wieku kostnego:
      1. powyżej 14 lat przez dziewczynkę
      2. powyżej 16 lat przez chłopca

Leczenie nowotworów podścieliska przewodu pokarmowego - GIST
(B.3) ICD-10: C 15, C16, C17, C18, C20, C 48

Program realizowany jest w Klinice Onkohematologii Dziecięcej

  1. Leczenie adjuwantowe imatynibem chorych z wysokim ryzykiem nawrotu ≥ 50% wg klasyfikacji AJCC-NCCN-AFIP po zabiegu radykalnego usunięcia guza GIST żołądka, dwunastnicy, jelita cienkiego i odbytnicy z KIT – CD117 dodatnim wynikiem, oraz leczenie paliatywne imatynibem chorych z rozsianym lub nieoperacyjnym nowotworem podścieliska przewodu pokarmowego, które ma na celu zahamowanie rozwoju choroby
    1. Kryteria kwalifikacji do leczenia imatynibem dzieci i dorosłych
      1. rozpoznanie mięsaka podścieliskowego przewodu pokarmowego potwierdzone histologicznie
      2. ekspresja CD117 potwierdzona immunohistochemicznie
      3. leczenie adjuwantowe: obecność wysokiego ryzyka ≥50% nawrotu po zabiegu radykalnego usunięcia nowotworu z  KIT (CD117- dodatniego GIST żołądka, dwunastnicy, jelita cienkiego i odbytnicy, określonego według klasyfikacji AJCC-NCCN-AFIP ); czas od operacji pierwotnego GIST, a wdrożeniem leczenia uzupełniającego nie powinien przekroczyć 4 miesiące; obecność mutacji KIT lub PDGFR-α z wykluczeniem mutacji PDGFR-αD842V
      4. leczenie choroby zaawansowanej: brak możliwości wykonania resekcji lub obecność przerzutów udokumentowana na podstawie badania klinicznego lub wyników badań obrazowych
      5. 5) obecność zmian możliwych do zmierzenia w badaniu tomografii komputerowej; 6) stan sprawności (według klasyfikacji WHO 0-2 )
      6. prawidłowe wyniki badań czynności szpiku (liczba płytek krwi ≥75000/mm3, liczba bezwzględna neutrofili ≥1000/mm3, stężenie hemoglobiny ≥ 8.0 g/dl)
      7. prawidłowe wartości wskaźników czynności wątroby i nerek (nieprzekraczające 2,5 raza górnej granicy normy lub 5 razy dla prób wątrobowych w przypadku przerzutów do  wątroby)
    2. Określenie czasu leczenia imatynibem w programie
      Leczenie trwa do czasu podjęcia przez lekarza prowadzącego decyzji o wyłączeniu świadczeniobiorcy z programu, zgodnie z  kryteriami wyłączenia.
    3. Kryteria wyłączenia z leczenia imatynibem:
      1. wystąpienie objawów nadwrażliwości na imatynib
      2. nawrót GIST podczas leczenia adjuwantowego, które może trwać maksymalnie do 36 miesięcy
      3. progresja choroby w trakcie stosowania leku po zwiększeniu dawki imatynibu do 800 mg/dobę; zwłaszcza pierwotna oporność na imatynib; u dzieci o pow. ciała do 1m2 progresja choroby w trakcie stosowania leku po zwiększeniu dawki imatynibu dwukrotnie
      4. brak skuteczności po 4 miesiącach stosowania leku (zwiększenie sumy wielkości zmian w TK spiralnej, powyżej 20% z wyjątkiem sytuacji, gdy gęstość tych zmian jest mniejsza niż 15% w stosunku do gęstości wyjściowej, lub pojawienie się nowej/nowych zmian o wielkości co najmniej 10 mm)
      5. utrzymywanie się toksyczności według skali WHO większej bądź równej 3 (zwłaszcza 3-krotny wzrost stężenia bilirubiny powyżej górnej granicy normy, 5-krotny wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych powyżej górnej granicy normy, ciężka niedokrwistość, neutropenia lub małopłytkowość)
      6. stan sprawności według WHO 3-4
      7. obecność istotnych chorób współistniejących lub niewydolności narządowej (do oceny przez lekarza prowadzącego)
      8. choroba serca oceniana na III lub IV klasę wg WHO (NYHA)
      9. stosowanie warfaryny w pełnych dziennych dawkach
      10. ciąża
      11. karmienie piersią
  2. Leczenie sunitynibem
    1. Kryteria kwalifikacji do leczenia sunitynibem dzieci i dorosłych
      1. rozpoznanie mięsaka podścieliska przewodu pokarmowego (GIST) potwierdzone histologicznie
      2. ekspresja CD117 potwierdzona immunohistochemicznie
      3. brak możliwości resekcji zmian lub obecność przerzutów udokumentowane na podstawie oceny stanu klinicznego i wyników badań obrazowych
      4. obecność zmian możliwych do zmierzenia w badaniu komputerowej tomografii
      5. udokumentowana progresja w czasie leczenia imatynibem (oporność) lub nietolerancja imatynibu (3-4 stopień toksyczności)
      6. stan sprawności według klasyfikacji WHO 0-3
      7. wyniki badania morfologii krwi z rozmazem: liczba płytek krwi ≥ 75000/mm3, liczba bezwzględna neutrofili ≥ 1000/ mm3, stężenie hemoglobiny ≥ 8.0 g/dl
      8. prawidłowe wartości wskaźników czynności wątroby i nerek (nieprzekraczające 2,5 raza górnej granicy normy lub 5 razy dla prób wątrobowych w przypadku przerzutów do wątroby)
    2. Określenie czasu leczenia sunitynibem w programie
      Leczenie trwa do czasu podjęcia przez lekarza prowadzącego decyzji o wyłączeniu świadczeniobiorcy z programu, zgodnie z  kryteriami wyłączenia.
    3. Wyłączenie z programu leczenia sunitynibem:
      1. wystąpienie objawów nadwrażliwości na sunitynib
      2. udokumentowana progresja choroby w trakcie stosowania leku
      3. brak skuteczności (pod postacią progresji choroby) po 3 miesiącach stosowania leku, nieakceptowalna, nawracająca (pomimo modyfikacji dawkowania) toksyczność według skali WHO ≥ 3 (zwłaszcza 3-krotny wzrost stężenia bilirubiny, 5-krotny wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych, neutropenia lub małopłytkowość; wystąpienie objawów zastoinowej niewydolności serca, ostrych incydentów niewydolności wieńcowej, niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego oraz niestabilnych zaburzeń rytmu serca wymagających leczenia)
      4. stan sprawności 4 według WHO
  3. Leczenie sorafenibem
    1. Kryteria kwalifikacji do leczenia sorafenibem
      1. wiek powyżej 18 roku życia
      2. potwierdzone histologicznie rozpoznanie mięsaka podścieliska przewodu pokarmowego (GIST)
      3. brak możliwości resekcji zmian pierwotnych lub obecność przerzutów udokumentowane na podstawie oceny stanu klinicznego i wyników badań obrazowych
      4. obecność zmian możliwych do zmierzenia w badaniu tomografii komputerowej
      5. udokumentowane niepowodzenie wcześniejszego leczenia z zastosowaniem imatynibu (progresja w czasie leczenia imatynibem) oraz udokumentowana progresja w czasie leczenia sunitynibem (oporność) lub nietolerancja sunitynibu
      6. brak przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym
      7. potwierdzony stan sprawności ogólnej według klasyfikacji Zubroda-WHO 0-1
      8. wyniki badania morfologii krwi z rozmazem: liczba płytek krwi ≥ 100000/mm3, liczba bezwzględna neutrofili ≥ 1500/ mm3, stężenie hemoglobiny ≥ 10,0 g/dl
      9. prawidłowe wartości wskaźników czynności wątroby i nerek (nieprzekraczające 2,5 raza górnej granicy normy lub 5 razy dla prób wątrobowych w przypadku przerzutów do wątroby)
      10. brak przeciwwskazań do stosowania sorafenibu
    2. Określenie czasu leczenia sorafenibem w programie
      Leczenie trwa do czasu podjęcia przez lekarza prowadzącego decyzji o wyłączeniu świadczeniobiorcy z programu, zgodnie z  kryteriami wyłączenia.
    3. Wyłączenie z programu leczenia sorafenibem
      1. wystąpienie objawów nadwrażliwości na sorafenib
      2. udokumentowana progresja choroby w trakcie stosowania sorafenibu
      3. długotrwałe (powyżej 28 dni) działania niepożądane w stopniu równym lub większym od 3 według klasyfikacji WHO nie poddające się leczeniu objawowemu i redukcji dawki
      4. utrzymujące się pogorszenie stanu sprawności 2-4 według klasyfikacji Zubroda-WHO
      5. rezygnacja pacjenta

Leczenie pierwotnych niedoborów odporności u dzieci
(B.17) ICD-10: D80, W TYM: D80.0, D80.1, D80.3, D80.4, D80.5, D80.6, D80.8, D80.9; D81 W CAŁOŚCI; D82, W TYM: D82.0, D82.1, D82.3, D82.8, D82.9; D83, W TYM: D83.0, D83.1, D83.3, D83.8, D83.9; D89

Program realizowany jest w I Klinice Pediatrii i Gastroenterologii Dziecięcej

  1. Kryteria kwalifikacji:
    1. rozpoznanie pierwotnych zaburzeń odporności - według definicji WHO (World Health Organization na podstawie klasyfikacji IUIS: Frontiers in Immunology, 2011; 2: 54)
    2. wykluczenie innych przyczyn zaburzeń odporności
    3. stężenie IgG poniżej dolnej granicy normy dla wieku (z wyjątkiem D80.3 i D80.6) jest wskazaniem do rozpoczęcia terapii substytucyjnej

    Kwalifikacja do programu przeprowadzana jest przez lekarza specjalistę immunologii klinicznej, a w uzasadnionych przypadkach trudnych klinicznie, po zasięgnięciu opinii konsultanta wojewódzkiego lub konsultanta krajowego w dziedzinie immunologii klinicznej.

  2. Określenie czasu leczenia w programie
    Czas leczenia w programie określa lekarz na podstawie kryteriów wyłączenia z programu.
  3. Kryteria wyłączenia
    Ciężkie uogólnione reakcje nadwrażliwości na immunoglobuliny lub inny składnik preparatu. Towarzyszący niedoborowi IgG niedobór IgA z występowaniem przeciwciał przeciwko IgA wymaga leczenia w ośrodku z oddziałem intensywnej terapii.

Leczenie przedwczesnego dojrzewania płciowego u dzieci lub zagrażającej patologicznej niskorosłości na skutek szybko postępującego dojrzewania płciowego
(B.18) ICD-10: E22.8, E 30.9

Program realizowany jest w Poradni Endokrynologicznej dla Dzieci

  1. Kryteria kwalifikacji:
    1. przedwczesne dojrzewanie płciowe typu ośrodkowego u dzieci (objawy dojrzewania płciowego u dziewcząt poniżej 8 roku życia, u chłopców poniżej 10 roku życia) ustalone na podstawie badań laboratoryjnych i obrazowych oraz badania klinicznego
    2. wczesne dojrzewanie płciowe z dużą akceleracją wieku kostnego i niskim przewidywanym wzrostem docelowym
  2. Określenie czasu leczenia w programie
    Leczenie trwa do czasu podjęcia przez lekarza prowadzącego decyzji o wyłączeniu świadczeniobiorcy z programu.
  3. Kryteria wyłączenia:
    1. osiągnięcie przez świadczeniobiorcę wieku chronologicznego właściwego dla wystąpienia cech dojrzewania płciowego
    2. stwierdzenie wieku kostnego: powyżej 13 lat
    3. zmniejszenie tempa wzrastania poniżej dolnej granicy normy dla okresu prepubertalnego (4 cm na rok)

O Szpitalu

Szpital

Dla Pacjenta

O Szpitalu

ul. Lwowska 60
35-301 Rzeszów

Centrala Telefoniczna
17 86 64 000
sekretariat@szpital2.rzeszow.pl

Copyrights © 2020 | Polityka Prywatności Realizacja: Refix.pl
Skip to content